«هير» شهر كوچكي است در نزديكي‌هاي اردبيل كه به خاطر باغ هاي گيلاسش معروف است. امروز جمعه، جشنواره گيلاس هير در اين شهر برگزار شد. مديريت ميراث فرهنگي اردبيل و شهرداري هير بانيان اين جشنواره بودند. طبق معمولِ برنامه‌هاي دولتي از اين دست، ضعف مديريت، برنامه‌اي را كه مي توانست جشني خاطره‌‌انگيز باشد، نابود كرد. باغي كه شهرداري براي برگزاري جشنواره اجاره كرده بود ظرفيت جمعيت عاشق گيلاس را نداشت و مردم از درختان باغهاي مجاور بالا مي‌رفتند. تماشاي چهره باغداراني كه به همراه زن و بچه‌شان با چوب‌هايي در دست سعي مي كردند از دسترنج يك ساله‌شان در مقابل هجوم مردم محافظت كنند صحنه‌هاي رقت‌انگيزي  به وجود مي‌آورد. باغ اجاره شده هم احتمالآ دو سه سالي طول خواهد كشيد تا به وضعيت قبل از جشنواره‌اش برگردد و شاخه‌هاي شكسته درختان دوباره جان بگيرند. وقتي به سراغ شهردار هير رفتم تا از اين وضع گلايه كنم ديدم مقابل دوربين شبكه استاني اردبيل در حال صحبت از برنامه‌ريزي‌ها و تلاش‌هاي شبانه‌روزي براي برگزاري جشنواره است. مدير سازمان ميراث فرهنگي اردبيل هم همان اطراف داشت همين حرفها را تحويل چند خبرنگار ديگر مي‌داد. از گلايه منصرف شدم و در دلم به مديريت ايراني آفرين گفتم!